نقد و بررسی بازی For Honor: Marching Fire

نقد و بررسی بازی For Honor: Marching Fire

نقد و بررسی بازی For Honor: Marching Fire

به قلم : محمد کیانی

اگر قرار باشد روزی لیستی از بازی‌هایی که در نسل هشتم تا مرز سقوط رفتند اما در نهایت خود را بالا کشیدند و به موفقیت رسیدند تهیه شود، قطعا نام For Honor به عنوان یکی از گزینه‌های اصلی مطرح خواهد شد. بازیی که در زمان عرضه علاوه بر مشکلات مربوط به نداشتن سرورهای اختصاصی، با مسائلی چون بالانس نبودن شدید کاراکترهایش، که عامل اصلی آن را می‌توان سبک جدیدی دانست که بازی با خود به همراه آورده بود، اکنون پس از گذشت ۲۰ ماه از زمان عرضه، به سبب پشتیبانی بسیار خوب سازندگان، توانسته است تا جایگاه خود را به عنوان یکی از بازی‌های سرویس محور موفق تثبیت کند. اکنون نیز بزرگترین آپدیت بازی با نام Marching Fire عرضه شده است که نکات قابل توجه مختلفی را به آن اضافه می‌کند و با توجه به تغییرات صورت گرفته از زمان عرضه، پر بی راه نیست اگر بازی کنونی را For Honor II بنامیم.

در مارچینگ فایر شاهد تغییرات چشمگیری در بازی هستیم. این تغییرات سبب شده‌اند تا جان تازه‌ای به درون کالبد بازی دمیده شود و نه تنها بتواند بازیبازانی را که پس از چند صد ساعت بازی از فور آنر خسته شدن بودند را دوباره به ادامه آن ترغیب کند، بلکه مخاطبان جدیدی را نیز به بازی جذب کند. در ادامه به نوبت به هرکدام از این تغییرات خواهیم پرداخت.

اولین موردی که سازندگان در آپدیت مارچینگ فایر بر روی آن مانور می‌دادند، اضافه شدن فکشن جدیدی برگرفته از چین باستان به نام وو-لین (Wu-Lin) بود که به همراه آن 4 کاراکتر جدید به بازی اضافه می‌شوند. تیاندی (Tiani)، شائولین (Shaolin)، جیانگ جون(Jiang Jun) و نوشا (Nuxia) این ۴ شخصیت جدید هستند که به ترتیب در کلاس‌های ونگارد، هایبرید، هوی و اسسین قرار می‌گیرند.

تیاندی‌ها محافظان سلطنتی هستند که در مبارزه از دائو، شمشیر چینی، بهره می‌برند. همانطور که یک واردن از میان عامه مردم برای پایداری عدالت برمی‌خیزد و زره ساده اش نیز نمایگر هویت او است، تیاندی نیز از زرهی زیبا و شایسته یک گارد امپراتوری بهره می‌برد. تیاندی سریعترین ونگارد بازی به حساب می‌آید که تمرکز زیادی بر روی Doge Attack ها و Soft Feint های مختلف در دسترسش دارد. تیاندی از کاراکتری‌هایی است که به ضربات مختلفی دسترسی دارند (به اصطلاح از کیت مناسبی برخوردار هستند) و حملات وی با توجه به سافت فینت‌های گوناگونش به راحتی می‌توانند حریف را گیج کنند.

یک شائولین‌ به راهبی گفته می‌شود که هنر جنگ را نیز به خوبی است. معبد شائولین‌ها، سال‌ها پیش از Catalysm (رویدادی که شالوده دنیای فور آنر را از هم گسیخت) پا به عرصه وجود گذاشته است و از آن زمان راهبان این مبعد پیوسته در حال نیایش و تمرین مبارزه با چوب دست خود هستند. شائولین از کاراکترهای بسیار سریع بازی به حساب می‌آید که به مجموعه حرکات بسیار گسترده‌ای دسترسی دارد. قابلیت ویژه او Qi Stance است که به او امکان دسترسی به ضرباتی با ویژگی های خاص را می‌دهد.

نقد و بررسی بازی For Honor: Marching Fire

جیانگ جون‌ها یا فرماندهان کارکشته امپراتوری، در مبارزات از گوان دائو استفاده می‌کنند. این سلاح بلند و سنگین امکان وارد کردن ضربات مهلکی به حریف را به آن‌ها می‌دهد. جیانگ جون بیش از هر چیز در مبارزات گروهی قدرت خود را نشان می‌دهد و در عوض ضعیف ترین شخصیت وو-لین در دوئل به حساب می‌آید. جیانگ جون همچنین به واسطه Sifu Stance می‌تواند استقامت خود را به سرعت بازیابی کند.

نوشا بادیگاردهای مونثی هستند که در زمان جنگ داخلی امپراتوری پا به عرصه وجود گذاشتند. این اسسین‌ها در مبارزات از شمشیرهای قلاب مانند (Hook Blade) استفاده می‌کنند. قابلیت ویژه نوشا Trap Attack ها هستند که برای اولین بار است که در بازی شاهد آن ها هستیم. به وسیله این قابلیت نوشا می‌تواند دشمنانی که پیوسته که در حال دفاع یا حمله هستند را به دام انداخته و به آن‌ها آسیب وارد کنند.

طبق جمع بندیی که توسط بازیکنان برتر بازی صورت گرفته است، ۴ کاراکتر فکشن وو-لین به ترتیب زیر در بخش دوئل بازی رنک بندی می شوند:

شائولین: A+ Tier، تیاندی: A Tier، نوشا: A- Tier و در نهایت جیانگ جون: B Tier

متاسفانه در سیزن جدید شاهد بالانس شدن هیچکدام از کاراکترها نیستیم (البته اگر تضعیف Zone Attack گلادیاتور و سقوط او به رده کاراکترهای A tier را در نظر نگیریم)، اما خوشبختانه کاراکترهای جدید از نظر بالانس بودن در شرایط مطلوبی به سر می‌برند. اگرچه در حال حاظر به دلیل عدم آشنایی درست با این کاراکترها ممکن است شکست های متعددی را در مقابل آن‌ها متحمل شوید اما مقابله با آن‌ها پس از یادگیری درست الگو حملاتشان چندان دشوار نخواهد بود؛ هرچند این امر تمرکز و مهارت بیشتری را می طلبد، اما با فجایعی مشابه با آنچه که در سیزن 2 با سنتوریون شاهد آن بودیم رو به رو نیستیم.

در نهایت لازم به ذکر است که سازندگان از همان ابتدا زره‌ها و سلاح‌هایی با ظواهر متنوع را برای هر کدام از کاراکترهای جدید در نظر گرفته‌اند و هنگام بازی با آن‌ها به هیچ وجه کمبودی از این نظر احساس نخواهید کرد.

نقد و بررسی بازی For Honor: Marching Fire

Warrior's den: خلوتگاهی برای جنگجویان

یکی از کارهای مثبتی که یوبی سافت برای ارتقا و ادامه حیات فور آنر از ماه‌های اولیه عرضه آن انجام داد، برگزاری یک لایو استریم هفتگی به نام Warrior's Den با حضور سازندگان و به خصوص کارگردانان بازی است که در آن موارد مختلف مربوط به بازی، از جمله تغییرات صورت گرفته بعد از پچ های بازی یا معرفی ویژگی ها و مواردی که در آینده به بازی اضافه می‌شوند، را بررسی می‌کنند. اگرچه مدت زمان واریورز دن و کیفیت مواردی که در آن ارائه می‌شود همواره یکسان نیست، اما همین که در شرایطی که بسیاری از بازی های بزرگتر از فور آنر از چنین ویژگیی بهره مند نیستند، کار یوبی سافت قابل تقدیر است واین مورد نه تنها سبب ارتباط بیشتر سازندگان و بازیبازان شده است، بلکه از بسیاری از مشکلات جلوگیری کرده و یا آن ها را مرتفع کرده است. برای نمونه می‌توان به تغییر صداگذاران بعضی از کاراکترها به دلیل ارتقا سیستم صداگذاری بازی اشاره کرد که واکنش بسیار منفی مخاطبان از این مورد جلوگیری کرده و ارتقا سیستم صداگذاری را به تعویق انداخت.

جدا از فکشن جدید، مورد دیگری که سازندگان مانور زیادی بر روی آن داده بودند مود جدید بازی یعنی Breach یا همان تسخیر قلعه است. بریچ مودی است که طرفدار فور آنر از همان زمان عرضه بازی خواهان آن بودند و سرانجام نیز سازندگان به این خواسته در سیزن هشتم جامعه عمل پوشانیدند. در بریچ بازیبازان به دو گروه مدافع و مهاجم که هر کدام متشکل از ۴ نفر است تقسیم می‌شوند. هر دور بازی به ۳ فاز تسخیر دروازه اول، تسخیر دروازه دوم و کشتن فرمانده تقسیم شده است. برای شکستن دروازه‌ها یک دژکوب در اختیار تیم مهاجم قرار داده شده است که اعضای تیم می‌بایست علاوه بر محافظت و جلوگیری از تخریب کامل آن، با تصرف نواحی مختلف قلعه و کشتن minion های حریف، به پیشروی آن به سمت دروازه‌ها و در نهایت شکستن هر دروازه کمک کنند. در آن سوی دیگر میدان مدافعان موظف هستند تا با استفاده از ابزارهایی که در اختیار دارند مانع پیشروی مهاجمان و در نهایت کشته شدن فرمانده شوند. برای تحت فشار قرار نگرفتن بیش از حد تیم مدافع با پیشرفتن بازی، تیم مهاجم دارای توکن‌هایی است که با هر بار مردن یکی از اعضای این گروه و احیا نشدن دوباره توسط دیگران، فرد مهاجم برای برگشت به بازی مجبور به خرج یکی از این توکن‌ها خواهد شد. در صورت تمام شدن این توکن‌ها تیم مهاجم در حالت بریکینگ قرار خواهد گرفت و می بایست آخرین پایداری خود را انجام دهد اما در عین حال اگر مهاجمان بتوانند دروازه بیرونی یا درونی را تخریب کنند، به ترتیب 15 و 4 توکن اضافه کسب خواهند کرد. لازم به ذکر است که بریچ طولانی ترین مود بازی به حساب می آید و مقدار سکه بیشتری را نیز به همراه دارد.

یکی دیگر از تغییرات صورت گرفته در بازی جایگزینی Gear Stats در بازی با Perk ها است. تا پیش از فصل هشتم هر قطعه از سلاح و زرهی که به دست می آوردید بر قابلیت‌های مختلف کاراکتر در مودهای ۸ نفره بازی تاثیرگذار بودند؛ اگرچه این فاکتورها با گذشت زمان دچار تغییراتی شد و سازندگان تا حدودی آن‌ها را بهینه کرده بودند (برای مثال در فصل اول شاهد تاثیر گذار بودن Gear Stats بر سرعت کاراکترها بودیم که بالانس بازی را به شدت به هم زده بود و قابلیت سو استفاده بسیاری داشت: در مودی مانند دومینیون لازم بود تا یک تیم وارد فاز بریکینگ شود تا حداقل یکی از بازیکنان آن تیم با سرعت دویدن بالا شروع به دویدن در نقشه و فرار از حریف کند که این تعقیب و گریز در نهایت بازیکنان پیروز را به ستوه می‌آورد) اما باز هم اشکالات زیادی به این سیستم وارد بود که بازیکنان خواستار رفع آن‌ها بودند. به همین جهت در فصل هشتم سازندگان سیستم پرک ها را معرفی کردند، بدین صورت که هر کاراکتر دارای تعداد مشخصی پرک با قدرتی نه چندان محسوس اما مهم است. هر کدام از قطعاتی که کاراکتر در اختیار دارد میزان مشخصی امتیاز برای هر کدام از پرک ها به بازیباز می‌دهد. در صورت رسیدن امتیاز مجموع قطعات به حد نصاب برای هر پرک، آن پرک فعال خواهد شد. لازم به ذکر است که پرک‌ها دارای سطوح متفاوتی هستند که این مورد در میزان امتیاز لازم برای فعال سازی و همچنین تعداد قابل فعال سازی آن‌ها تاثیرگذار است.

از دیگر تغییرات بازی، بهبود گرافیکی آن است. اکنون نه تنها کیفیت بافت های بازی افزایش یافته است، بلکه مواردی چون سیستم نورپردازی بازی نیز به طور کلی بازنگری شده‌اند و به همین سبب شاهد تازگی بازی از نظر دیداری هستیم. در حال حاظر و بر خلاف آنچه که در گذشته شاهد بودیم، بازی چه در منو ها و چه در زمین های مبارزه روشن تر شده است و حالت واقعی گرایانه بیشتری به خود گرفته است. اگر در گذشته به سبب تاریک بودن بازی نمی توانستید جزییات یک سلاح را به خوبی مشاهده کنید، اکنون این مشکل کاملا مرتفع شده است و دیگر شاهد چنین مشکلی نخواهید بود.

یکی از مودهای بازی که تا زمان زیادی پس از عرضه سیزن ۸ به حال خود رها شده بود، بخش Ranked Mode بازی است و اگر پیش از این به این بخش مراجعه می کردید، با باگ های مختلفی رو به رو می شدید. برای مثال نگارنده پس از انجام مسابقات اولیه توانست همان رنک قبلی را کسب کند اما بر خلاف گذشته در میان درصد بسیار بالاتری از بازیکنان قرار گرفته بود. تعجب ما زمانی بیشتر شد که شاهد بودیم که تقریبا نیمی از بازیکنان در رنک پلاتینیوم و بالاتر قرار گرفته اند در حالی که این بخش متعلق به ۱۰ الی ۳۰ درصد برتر بازیکنان است. همچنین با بالارفتن رنک، نگارنده با حریف‌هایی رو به رو می‌شد که به نظر می‌رسید از نظر مهارت در سطح بسیار پایین تری از آنچه که نشان می‌دهند قرار دارند. خوشبختانه مشکل بازی با آپدیت آخر بخش رنک حل شد. بدین صورت که به نظر می‌رسد که تغییرات عمده ای در گروه بندی‌ها صورت گرفته است و به همین سبب اکنون بخش زیادی از بازیکنان به رنک‌های پلاتینیوم و بالاتر ارتقا یافته‌اند.

Toxic یا نه؟ مسئله این است!

یکی از مواردی که از ابتدای عرضه فور آنر همواره (و به خصوص در میان بازیکنان تازه کار) مطرح بوده است، جو مسموم و آزاردهنده جامعه بازیبازان این بازی است. اگرچه این دیدگاه (و به خصوص در گذشته) میان بازیبازان رواج داشته است، اما به طور کلی نمی توان آن را چندان صحیح دانست. بر خلاف چیزی که به نظر می رسد، خیل عظیمی از جامعه بازیبازان فور آنر افرادی هستند که قسمت قابل توجهی از وقت خود را به خلق meme های گونان و انواع شوخی های جالب با کاراکترها و یا سایر المان‌های بازی می‌گذرانند. این مورد چنان در میان علاقه مندان به فور آنر رواج یافته که حتی توانسته است تا راه خود را به بازی نیز باز کند و موارد متعددی بوده است که حتی سازندگان در محتوای جدیدی که برای بازی آماده کرده‌اند به این موارد اشاره داشته باشند. برای نمونه می‌توان به آخرین مورد از این میم اشاره کرد:

در نقشه اصلی بازی کوهی به نام Mount Ignis قرار دارد که معمولا در قلمرو شوالیه قرار می‌گیرد و بازیکنان این فکشن علاقه خاصی به آن داشته و آن را Vultcano (ترکیبی از دو واژه Volcano به معنای آتشفشان و بخش آخر شعار صلبیون :Deus Vult / خدا چنین می خواهد) می نامند. اکنون در یکی از داستانک های بخش آرکید بازی شاهد ماجرای افرادی هستیم که Mount Ignis را می‌پرستند و شما نیز در چند مرحله باید با آن‌ها مقابله کنید!

از این دست موارد در دنیای فور آنر کم نیستند با این حال تنها گفتن همین مورد بسنده می کنیم.

جدای از آنچه گفته شد بهتر است یک مورد را به یاد داشته باشید: به طور کلی فور آنر یک بازی دشوار به حساب می‌آید که وابسته به واکنش های دهم ثانیه‌ای است. این به این معنا است که پیروزی در هر نبرد به دقت و تمرکز زیادی نیازمند است و به همین دلیل ممکن است هر باخت باعث خستگی بازیکن بازنده شود. حال شرایطی را تصور کنید که فردی بنا به هر دلیلی باخت‌های مکرری را تجربه می‌کند. این مورد به راحتی می‌تواند سبب عصبانیت و خستگی فرد شده و واکنش‌های نامناسب وی را به همراه داشته باشد.

LMAO, GET BODIED!

Arcade Mode ، بخش تازه ای از بازی است که سازندگان از زمان معرفی مارچینگ فایر وعده عرضه آن را داده بودند. این بخش به عنوان یک قسمت بسیار جالب از فور آنر به شمار می‌رود که در آن می‌بایست با انتخاب سطح ماموریت (بسته به لول زره و سلاح‌هایتان) در چند مرحله به مبارزه با دشمنان گوناگون بروید. شاید به نظر برسد که این مود پس از چندی تکراری شود اما وجود Modifier ها از این مورد جلوگیری کرده است. بدین صورت که با هر بار شروع ماموریت‌ها با دشمنانی رندوم و با ویژگی‌هایی اتفاقی رو به رو خواهید شد و همچنین کاراکتر خودتان نیز قابلیتی یا قابلیت‌هایی اتفاقی خواهد داشت. برای مثال ممکن است در یک مرحله با دو شمن رو به رو شوید که پیوسته در حال خونریزی هستند در حالی که جان شما پیوسته بازیابی می‌شود اما با تکرار دوباره همان مرحله این بار با یک اوروچی رو به رو می‌شوید که در حال آتش گرفتن بوده و شما نیز قابلیت Parry کردن ندارید. طبق تجربه ما بخش آرکید بازی به طور کلی لذت بخش است (به خصوص اگر آن را با یکی از دوستان خود بازی کنید) و به خوبی می‌تواند سبب افزایش مهارت مخاطب نیز بشود؛ اما یک مورد هست که باعث می‌شود نتوان لذت کامل را از این بخش برد و آن چیزی نیست جز اتفاقی بودن کامل Modifier ها که گاها ممکن است سبب قرار گرفتن ویژگی‌هایی در شما و حریفتان شود که عملا بر ضد هم بوده و بازی را به جهنم تبدیل می‌کنند. برای مثال فرض کنید در مقابل کاراکتری قرار گرفته اید که تمام ضرباتش Unblockable هستند و در عوض شما نیز شما قابلیت Parry کردن ندارید. در این موقع است که مکانیک‌های متضاد بازی رو به روی هم قرار می‌گیرند و ادامه بازی را غیر ممکن می‌کنند.

جدا از مبارزات رندوم، یک ماموریت هفتگی نیز در بخش آرکید وجود دارد که با انجام آن می‌توان به جوایز مختلفی دست یافت. وجود ماموریت‌های هفتگی شاید بر روی کاغذ جذاب به نظر برسند و کاربر را به انجام بیشتر بخش آرکید ترغیب کنند، اما مشکل اینجاست که طبق چیزی که در اولین ماموریت هفتگی دیدیم، مبارزات این بخش بیشتر ستوه آور و خسته کننده هستند تا جذاب و ترغیب کننده! به این مورد باید اتفاقی بودن گرفتن جوایز را اضافه کرد تا وخامت اوضاع بیشتر شود و اگر سازندگان فکری به حال بهبود این بخش نکنند، این قسمت نیز خیلی زود به فراموشی سپرده خواهد شد.

بازبینی تصویری:

انتخاب میان پرک ها می تواند به شکل بالا صورت پذیرد

نقشه های بریچ بسیار بزرگتر از آنچه هستند که پیش از این در فور آنر دیده بودیم

ریختن قیر مذاب بر سر دشمنان یکی از فعالیت مهم و جالب مدافع در بخش بریچ است

به تایمر، تعداد توکن‌های باقیماند و خط سلامتی فرمانده توجه کنید. مبارزات بریچ در اکثر اوقات به همین مقدار حساس هستند

ایده Blood Moon برای هالووین از خلاقیت های بسیار جالب سازندگان بود!

با پیروز در مودهای چند نفره شاهد چنین صحنه‌ای خواهید بود

نکات مثبت

ـ مود بریچ

ـ ارتقا گرافیکی بازی

ـ حضور یک فکشن جدید به همراه ۴ کاراکتر

ـ بازی نمونه مناسبی از عناوین سرویس محور به شمار می‌رود

نکات منفی

ـ عدم بالانس بودن تمامی کاراکترها

-زمان بر بودن آشنایی با کاراکترهای جدید

– ماموریت هفتگی بخش آرکید بیش از اندازه دشوار است

و در پایان

به طور کلی فور آنر در بهترین شرایط خود به سر می‌برد. بازی تغییرات بسیار عمده‌ای را از زمان عرضه تجربه کرده است و اکنون با یک بازی به مراتب بهتر و لذت بخش تر رو به رو هستیم. مشکلاتی مانند عدم وجود سرورهای اختصاصی مدت‌هاست که حل شده‌اند و مشکلات دیگری مانند عدم بالانس بودن کاراکترها پیوسته در حال بررسی هستند. سازندگان بازی نیز ارتباط خوبی با مخاطبان خود دارند و اگرچه گاهی آنطور که باید در مقابل خواسته هواداران نرمش نشان نمی‌دهند، اما به طور کلی همواره در حال بهبود بازی هستند. ارتقا گسترده نسبت به زمان عرضه و رفع مشکلات عدیده‌ای که مدت‌ها گریبان بازی را گرفته بود، سبب می‌شود تا بتوانیم فور آنر را به عنوان یک بازی شایسته پیشنهاد بدهیم.

Verdict

Overall, For Honor has finally reached it's peak. The game has been subjected to drastic changes since the release and now we are facing a much more fun game to play. With issues, like the lack of dedicated servers or some characters being unbalanced in terms of power, being solved, For Honor is now a welcoming title to newcomers . Devs have a proper relationship with players. Although there were times they didn't act exactly that ok, but they do worry about the game. All these improvements have led us to the conclusion that For Honor is now title fun to play and easy to recommend.

Score: 8.5 – PS4 Version