داستان Whispers of a Machine در یک آینده‌ی پساآخرالزمانی روایت می‌شود. در دوره‌ای از تاریخ، هوش مصنوعی با سرعت بسیاری پیشرفت کرده و ربات‌هایی با قابلیت‌های بسیار پیشرفته پدید آمده‌اند، اما همه‌ی این‌ها در خدمت آسایش بشر نبوده و گروهی شروع به ساختن ربات‌هایی برای جنگ و خونریزی کردند. با پردیس گیم همراه باشید تا به نقد این بازی بپردازیم.
نقد و بررسی بازی Whispers of a Machine
"به قلم علیرضا محزون"
نقد این بازی براساس نسخه ارسالی سازندگان برای سایت پردیس‌گیم نوشته شده است.
با وجود این که سال‌ها از دوران اوج بازی‌های اشاره و کلیک می‌گذرد اما هنوز استودیوهای مستقلی وجود دارند که هر از گاهی عنوانی در ژانر اشاره و کلیک روانه‌ی بازار می‌کنند. اکثر این عناوین به اصول و کلیات سبک اشاره و کلیک پایبندند اما در عین حال تلاش می‌کنند با اضافه کردن المان‌های جدیدی به گیم‌پلی، نظر گیمر‌های امروزی را نیز به خود جلب نمایند. بازی Whispers of a Machine را نیز دقیقا می‌توان در زمره‌ی این بازی‌ها دسته‌بندی کرد. یک بازی اشاره و کلیک با گرافیک‌پیکسلی که نوآوری‌هایی نیز در گیم‌پلیش به چشم می‌خورد.
عنوان Whispers of a Machine محصول همکاری دو استودیوی کوچک سوئدی به نام‌های Clifftop Games و Faravid Interactive است که بازی‌های اشاره و کلیک دیگری مانند Kathy Rain و The Samaritan Paradox نیز به ترتیب در کارنامه‌شان دیده می‌شود.
داستان بازی در یک آینده‌ی پساآخرالزمانی روایت می‌شود. در دوره‌ای از تاریخ، هوش مصنوعی با سرعت بسیاری پیشرفت کرده و ربات‌هایی با قابلیت‌های بسیار پیشرفته پدید آمده‌اند، اما همه‌ی این‌ها در خدمت آسایش بشر نبوده و گروهی شروع به ساختن ربات‌هایی برای جنگ و خونریزی کردند. در نهایت دولت‌ها تصمیم می‌گیرند که هوش مصنوعی را به طور کامل ممنوع کنند. حالا شما در این دنیای عجیب نقش یک کاراگاه به نام ورا (Vera) را بازی می‌کنید که ماموریت می‌یابد پرده از قتل‌های زنجیره‌ای مرموزی بردارد؛ قتل‌های فجیعی که در آن‌ها ردپای تکنولوژی ممنوعه به چشم می‌خورد. ورا یک کاراگاه معمولی نیست بلکه با تزریق ماده‌ای به نام Blue به قابلیت‌های منحصربه‌فردی دست یافته است؛ قابلیت‌هایی که برخی از آن‌ها از ابتدای بازی وجود دارند و برخی دیگر به مرور زمان و با پیشرفت در داستان بازی در او ظاهر می‌شوند. این قابلیت‌ها به او در پیدا کردن سرنخ‌ها و از پیش رو برداشتن موانع کمک می‌کنند.
بدون شک باید داستان و نحوه‌ی روایت آن را یکی از مهم‌ترین نکات قوت Whispers of a Machine دانست؛ داستانی که می‌تواند از ابتدا تا انتها گیمر را با خود همراه کند. خوشبختانه نویسندگان بازی در پیش‌برد وقایع و همچنین خلق برخی شخصیت‌ها موفق عمل کرده‌اند. در مجموع، داستان بازی در چهار روز جریان دارد که هر روز بستر ماجراهای جدیدی‌ست؛ ماجراهایی که گاهی داستان را بیش از پیش پیچیده می‌کنند و گاهی برخی مسائل را روشن می‌سازند. این فراز و نشیب‌های قصه، گیمر را هر چه بیشتر به ادامه‌ی بازی و پرده برداشتن از راز قتل‌ها تشویق می‌کند.
گیم‌پلی بازی از بسیاری از جهات به عناوین اشاره و کلیک کلاسیک وفادار می‌ماند. در واقع شما برای پیشرفت در بازی باید با تمام اشیای محیطی تعامل داشته باشید، وسایل مفید را در کوله‌پشتی خود ذخیره کنید و برای بدست آوردن اشیای جدید یا تغییر اشیای موجود، چیزهایی که را که با خود همراه دارید ترکیب کنید. از سوی دیگر صحبت با شخصیت‌های بازی برای بدست آوردن اطلاعات بیشتر، بخش دیگری از ماجراجویی شما را طول بازی خواهد بود. اما چیزی که سبب تمایز Whispers of a Machine با بازی‌های اشاره و کلیک دیگر می‌شود، قابلیت‌هایی است که شخصیت اصلی بازی یعنی ورا در طول بازی بدست می‌آورد. بازی در مواردی این اجازه را به شما می‌دهد که نحوه‌ی تعامل خود را با یک کاراکتر از میان گزینه‌های موجود انتخاب کنید. این انتخاب‌ها، یکی از سه ویژگی شخصیتی شما یعنی همذات‌پنداری، تحلیل یا اعتماد به نفس را تقویت می‌کند. بسته به این که در طول روز کدام یک از این ویژگی‌ها بیشتر از بقیه تقویت شده باشد، شما در روز بعد یک قابلیت منحصر به فرد بدست می‌آورید. افزایش قدرت دید، ناپدید شدن و تغییر ذهن افراد از جمله‌ی این قابلیت‌ها هستند.
چیزی که جذابیت بازی را افزایش می‌دهد این است که بسته به نوع قابلیت‌های ویژه‌ای که در طول بازی بدست می‌آورید چگونگی پیشرفت در بازی و حل برخی معماها نیز متفاوت خواهد بود. این نوآوری سازندگان، شما را وسوسه می‌کند که برای دیدن قابلیت‌های دیگر و حل کردن متفاوت معماها، بازی را چندین بار به اتمام برسانید و قطعا می‌توان این را یک برگ برنده برای یک بازی اشاره و کلیک به حساب آورد.
همانند اکثر بازی‌های اشاره و کلیک، معماها نقش پررنگی در Whispers of a Machine دارند. حل بخش بزرگی از این معماها نیازمند تعامل با اشیا و کاراکترها در تمام محیط بازی است. هر چند منطق حل اکثر این معماها تا حدودی مشخص است اما حداقل در دو مورد با معماهای به شدت ناعادلانه‌ای مواجه می‌شویم که حل آن‌ها بدون کمک گرفتن از راهنمایی‌های موجود در اینترنت تقریبا غیرممکن است. برای مثال پیدا کردن ترتیب فشردن یکسری دکمه براساس جملات نامفهوم یک کتاب با هدف باز کردن یک در، چیزی نیست که بتوان با فکر کردن به آن دست یافت. وضعیت وقتی بدتر می‌شود که شما در ابتدا اصلا رابطه‌ی بین دکمه‌ها، کتاب و در را نمی‌دانید و بازی نیز هیچ سرنخی به شما نمی‌دهد!
متاسفانه یکی از بزرگ‌ترین آفات ژانر اشاره و کلیک یعنی سردرگمی در بازی، گریبان این عنوان را نیز گرفته است. در طول تجربه‌ی بازی، شما به دفعات به لحظاتی می‌رسید که هیچ سرنخی برای چگونگی پیشرفت در بازی ندارید؛ بنابراین مجبور می‌شوید تمام محیط را چندین بار جستجو کنید و با تمام اشیا و شخصیت‌ها تعامل داشته باشید تا شاید این سعی و خطا جواب داده و راه درست را پیدا کنید. این روند فرسایشی گاهی به شدت عذاب‌آور می‌شود و ممکن حتی ساعت‌ها وقت شما را بدون کوچک‌ترین پیشرفتی در بازی هدر دهد.
طراحی محیط و شخصیت‌ها نیز چندان چنگی به دل نمی‌زند و به وضوح می‌توان کمبود‌های بازی را در این بخش احساس کرد. سازندگان از یک گرافیک پیکسلی برای طراحی بازی استفاده کرده‌اند اما این طراحی خاص نه تنها به زیبایی بصری بازی کمک نکرده است بلکه با از بین بردن برخی جزئیات، امکان تشخیص ابزارها و اشیایی را که در طول بازی اهمیت دارند از بین برده است. از سوی دیگر محیط‌هایی که بازی در آن‌ها جریان دارد به شدت خالی و مرده به نظر می‌رسند. در بازی‌های اشاره و کلیک معمولا داستان بازی در چند محیط محدود روایت می‌شود و شما بارها و بارها باید این محیط‌ها را ببنید و با آن‌ها تعامل برقرار کنید، پس حداقل چیزی که گیمر انتظار دارد این است که محیط‌ها چشم‌نواز و تا حد ممکن متفاوت از یکدیگر باشند و این دقیقا چیزی‌ست که سازندگان Whispers of a Machine در هنگام ساخت بازی فراموش کرده‌اند.
بازبینی تصویری
انتخاب‌های شما در قابلیت‌هایی که روزهای بعد بدست می‌آورید تاثیرگذارند
تعدادی از معماهای بازی به طرز ناعادلانه‌ای سخت هستند
سردرگمی در بازی یکی از چیزهایی‌ست که باید به آن عادت کنید
طراحی محیط چندان چنگی به دل نمی‌زند
مانند اکثر بازی‌های اشاره و کلیک تعامل با محیط و اشیای آن، بخش بزرگی از بازی را تشکیل می‌دهد
نکات مثبت
داستان جذاب و سرگرم‌کننده
برخی شخصیت‌های بازی
ویژگی‌های منحصر به فرد شخصیت اصلی بازی
قابلیت تکرار بازی و حل کردن معماها به روش‌های دیگر
نکات منفی
برخی معماهای ناعادلانه
سردرگمی در بعضی لحظات بازی
طراحی ضعیف محیط
و در پایان
Whispers of a Machine موفق می‌شود با ارائه‌ی یک داستان جذاب و همچنین افزودن ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد به گیم‌پلی تبدیل به یک بازی اشاره و کلیک سرگرم‌کننده شود. هر چند مشکلات متعددی مانند بعضی معماهای ناعادلانه، سردرگرمی در برخی لحظات بازی و همچنین طراحی نچندان خوب فضای بازی مانع از این می‌شوند بتوانیم آنطور که باید از تجربه‌ی آن لذت ببریم.
Verdict
Whispers of a Machine is successful in telling an engaging story and adding some interesting new elements to an old point and click gameplay. Nevertheless, several issues like unfair puzzles, confusing moments, and lack of an eye-catching design ruin part of our experience.
Score: 6