نقد و بررسی بازی Resident Evil 2 Remake

سازندگان با تصمیم بازسازی یکی از بهترین عناوین کلاسیک مجموعه Resident Evil، ریسک بزرگی را پذیرفته‌اند. اکنون که نسخه ریمیک Resident Evil 2 عرضه شده است، باید دید که آیا توانسته تمام انتظارات را برآورده کند؟ با پردیس‌گیم همراه باشید تا به این سوال پاسخ دهیم.

نقد و بررسی بازی Resident Evil 2 Remake

"به قلم عرفان حائری"

خیزش دوباره راکون سیتی

سری بازی Resident Evil شاید تنها سری ترسناک قدیمی باشد که بعد از مدت‌ها توانسته پابرجا بماند. با وجود تغییرات زیادی که در طول این سال‌ها برای این فرانچیز پیش آمده‌است، ولی مدتی است که Capcom سعی دارد تا شعار بازگشت به ریشه‌ها را برای Resident Evil تبدیل به واقعیت کند و عنوانی خلق کند که دل هواداران قدیمی را بار دیگر به دست‌آورد و بتواند طرفدار جدید نیز کسب کند. سازندگان با تصمیم بازسازی یکی از بهترین عناوین کلاسیک این مجموعه ریسک بزرگی را پذیرفته‌اند. اکنون که نسخه ریمیک Resident Evil 2 عرضه شده است، باید دید که آیا توانسته تمام انتظارات را برآورده کند؟

اکنون پس از گذشت چیزی حدود 20 سال از انتشار نسخه کلاسیک، بار دیگر به راکون سیتی بازگشته‌ایم تا همراه ماجراجویی لیان و کلر در این شهر پر رمز و راز باشیم. اولین چیزی که RE2 به عنوان یک بازی نسل هشتمی نظر هرکسی را به خودش جلب می‌کند، کیفیت جلوه های تصویری و سطح گرافیک بازی است.

افکت باران به خوبی خیس شدن ژاکت لیان و خیابان‌های شهر راکون سیتی را به تصویر می‌کشد و انیمیشن‌های واقع‌گرایانه شخصیت‌ها که از همان لحظه نخست به خوبی خود را نشان می‌دهند. به طور مثال هنگامی که از زیر باران خارج شوید و به زیر سقف پناه بیاورید، مشاهده می‌کنید که شخصیت شما سعی می‌کند تا باران را از روی لباسش کنار بزند و کمی بعد لباس و صورت او شروع به خشک شدن می‌کنند. در مواجه با دشمنان نیز می‌توانید مشاهده‌کنید که جای چنگ لیکر‌ها و یا اثر گاز گرفتن زامبی‌ها روی شخصیت شما (حداقل تا مدتی) باقی می‌ماند و در طول بازی می‌توانید جزئیات صورت‌های زامبی ها و انیمیشن‌های واقع گرایانه آن‌ها را مشاهده کنید. چنین جزئیات اعجاب انگیزی تا آخرین لحظات بازی همراه شما خواهند بود تا حس بودن در آن محیط ترسناک را القا کنند.

در سه گانه اول این مجموعه بازی، ترس از مهم‌ترین ویژگی‌های بازی بود. در بازسازی RE2 نیز سازندگان به خوبی توانستند حس و حال ترسناک را باری دیگر به این سری بازگردانند. فضاسازی بازی حتی بدون وجود زامبی‌ها نیز هولناک است. راهروهای تاریک، رد پاهای خونین، پنجره‌های شکسته شده و فاضلابی که پر از چیزهای چندش آور است. و اگر موجودات بازی را به این فضای هولناک اضافه کنید، ترس به معنی واقعی به سراغتان می‌آید. تصور کنید در هرگوشه شخص مرده‌ای را ‌پیدا می‌کنید که هرگز نمی‌توانید حدس بزنید او قرار است زنده شود یا نه. زامبی‌ها با وجود حرکت آهسته می‌توانند به شدت ترسناک باشند و این ترس بسته به نحوه توجه‌ هر بازیکن به بازی، ممکن است متفاوت باشد. خیلی از مواقع ممکن است به دلیل کم توجهی متوجه حضورشان نشوید و ناگهان شگفت زده شوید. باید بدانید که زامبی‌ها تنها موجوداتی نیستند که جان شما را تهدید می‌کنند. اگر لیکرها صدای شما را بشنوند، فرار کردن بی فایده است. بنابراین اگر مهمات کافی برای مبارزه با آن ها نداشته باشید، باید تا حد امکان از نابینا بودن آن‌ها استفاده کنید و بدون ایجاد هیچگونه سر و صدا از کنار آن ها عبور کنید. تصور کنید چنین وضعیتی تا چه حد می‌تواند استرس زا باشد. حال Mr. X یا همان تایرنت را به ماجرا اضافه کنید.

تایرنت که با پالتوی بارانی و کلاهش حس کارآگاه‌های فیلم‌های نوآر را ایجاد می‌کند، از اواسط بازی وارد می‌شود و هیچ چیز نمی‌تواند او را از پا دربیاورد. بنابراین با تیر زدن فقط او را عصبانی‌تر می‌کنید. همچنین به واسطه چکمه‌هایی که به پا کرده است، صدای قدم های او را می‌توان حتی از فاصله دور حس کرد و به محض نزدیک شدن او به شما موسیقی بسیار هیجانی و ترسناکی پخش می‌شود که میزان استرس را به خصوص در مواقعی که دنبال حل معما باشید، بالا می‌برد. صدای قدم‌های تایرنت در طول بازی تا حدی استرس‌زا است که اگر مدت زیادی مشغول بازی باشید قطعا این صدا برایتان به یک کابوس تبدیل خواهد شد. بر خلاف نسخه کلاسیک در این نسخه عبور از درها باعث نمی‌شود که زامبی‌ها و یا تایرنت دیگر به دنبال شما نیایند.

ناگفته نماد که در طول بازی می‌توانید مکان‌هایی را پیدا کنید که در آن‌ها کاملا احساس امنیت می‌کنید. اتاق‌های سیو، به مانند نسخه‌های کلاسیک، امن ترین نقطه بازی هستند که هیچ موجودی نمی‌تواند به آنجا وارد شود. بنابراین با خیال راحت می‌توانید بازی را سیو کنید و به آرشیو کردن آیتم‌هایتان در صندوقچه‌ها بپردازید. البته شاید آن حس آرامش نسخه های کلاسیک در این نسخه نباشد. چراکه به دلیلی نامعلوم موسیقی مخصوص اتاق سیو (که بی‌شباهت به موسیقی کلاسیک نیست) فقط در برخی مواقع و برای زمانی کوتاه پخش می‌شود.

موسیقی بازی نیز به گونه‌ایست که می‌تواند حس ترس را در مواقع مواجه شدن با موجودات ترسناک و یا فرار از تایرنت چند برابر کند. در لحظات مهم داستانی احساسات شما را برانگیخته کند و در باس فایت ها هیجان لازم برای یک مبارزه نفس گیر را ایجاد کند.

از مهم‌ترین مواردی که باعث می‌‌شود تا تجربه هر لحظه از بازی، لذت بخش باشد؛ طراحی مراحل است. یکی از ترفند های قدیمی که در بازی های کلاسیک RE استفاده می‌شد. ایجاد گیمپلی نسبتا طولانی با محیط‌های کوچک بود. در واقع پیش‌روی در بازی به این‌گونه بود که باید بارها به همان مکان های تکراری بازمی‌گشتیم تا با استفاده از آیتم‌های جدید، به مسیر تازه ای برسیم. در نسخه بازسازی نیز همین روال وجود دارد. با این تفاوت که این‌بار از تکنیک‌های مدرن تری استفاده شده است تا برای نسل جدید آزاردهنده نباشد. به طور مثال، شما در طول بازی با تعدادی در قفل مواجه می‌شوید که اگر آن‌ها را بررسی کنید، متوجه می‌شوید کلیدی با شکل قلب نیاز دارید و هنگامی که آن کلید را پیدا کنید، به کمک سیستم جدید نقشه می‌توانید شکل آن قفل را در نقشه پیدا کنید و راحت‌تر خود را به آنجا برسانید. همچنین هنگامی که یک تعداد مهمات اسلحه و یا گیاه‌های برای بازگرداندن سلامتی خود پیدا ‌کنید اما فضای کافی برای حمل آن‌ها نداشته‌باشید، می‌توانید دوباره آن ها را روی نقشه پیدا کنید.

از دیگر مواردی که جذابیت خاصی به بازی می‌دهد؛ المان هایی است که این عنوان را به یک بازی ترس و بقای واقعی تبدیل می‌کند. مدیریت آیتم هایی که حمل می‌کنید در واقع از سخت‌ترین موارد بازی است و یکی از دلایل آن کوچک بودن کوله پشتی شماست که برای حمل آیتم‌های بیشتر نیاز به ارتقا آن دارید. برای اینکار باید تمام کمد‌ها و گاوصندق ها را جستجو کنید که البته برخی از آن‌ها بدون رمز باز‌ نمی‌شوند. بنابراین باید دقت زیادی به خرج بدهید و محیط بازی را زیر و رو کنید تا همیشه به اندازه کافی مهمات اسلحه و جای کافی برای حمل آن‌ها داشته باشید. در این بازی شما می‌توانید اسلحه‌های خود را نیز ارتقا دهید. برای این‌کار باید به خوبی در محیط جستجو کنید و با یافتن وسیله‌های مورد نیاز و ترکیب کردن آن‌ها با اسلحه مورد نظر، آن‌ها را ارتقا دهید. این‌کار باعث می‌شود تا مبارزه با باس‌های بازی و البته از بین بردن زامبی‌ها و دیگر موجودات برای شما آسان‌تر شود.

تنوع اسلحه نیز در بازی تا حد زیادی بالا است و برای هر کدام قابلیت ارتقا وجود دارد. این تعداد زیاد اسلحه، مدیریت آیتم ها را در مراحل پایانی دشوارتر می‌کند و گاهی ممکن است مجبور شوید یکی از اسلحه‌ها را در صندوقچه رها کنید. کار با اسلحه‌ها در واقع شیرین ترین بخش بازی محسوب می‌شود. نه تنها حس حمل آن ها به خوبی طراحی شده است بلکه به هنگام شلیک کردن به موجودات، تاثیرشان هم به لحاظ بصری و هم از لحاظ صوتی حس خوبی ایجاد می‌کند. کافی است به استخوان‌های پای یک زامبی شلیک کنید تا صدای خورد شدن آن را بشنوید و همزمان او را مشاهده کنید که با پای قطع شده و خزیدن بر روی زمین نیز به تلاش خود ادامه خواهند داد. یا اگر با شات گان به بدن زامبی‌ها شلیک کنید می‌توانید بدن سوراخ شده‌شان را مشاهده کنید که ستون فقرات‌شان به وضوح دیده می‌شود. از چنین مواردی می‌توانید به نفع خود استفاده کنید و اگر تیر کافی برای از بین بردن زامبی‌ها نداشته باشید می‌توانید پای آن ها را قطع کنید و به راحتی از دست آن‌ها فرار کنید. در این بازی بر خلاف شماره 4ام، قابلیت شلیک همزمان با حرکت نیز وجود دارد. اما باید بدانید که تاثیر گلوله‌ها در زمانی که ایستاده‌اید بیشتر خواهد بود و در این حالت، حتی ممکن است با یک تیر بتوانید مغز زامبی‌ها را منفجر کنید.

نحوه روایت بازی در طول مراحل، به گونه‌ای است که شما را در خود غرق می‌کند و حتی اگر داستان بازی را از نسخه کلاسیک بدانید، بار دیگر جذب آن می‌شوید تا سرانجام داستان را ببینید. از نقاط قوت داستان بازی، شخصیت پردازی‌های قوی آن است. این موضوع حتی خارج از کات سین‌ها هم حس می‌شود و می‌توانید مشاهده کنید که واکنش کلر و لیان نسبت به شخصیت‌های بازی و حتی زامبی‌ها متفاوت است و هر کدام متناسب با شخصیت خودشان است. لیان که پلیسی تازه کار است، بیشتر احساس مسئولیت در برابر امنیت شهر دارد و مدام به دنبال اطلاعات بیشتر از این وضعیت است. کلر که دختری شجاع است و احساس مادرانه ای نسبت به شری دارد و سعی می‌کند تحت هر شرایطی او را در این شهر عجیب و غریب سالم نگه دارد. حتی شخصیت‌های فرعی مانند کندو و ماروین نقش‌های پررنگ‌تری را ایفا می‌کنند که عمق بیشتری را در داستان ایجاد کنند. اینگونه احساس زندگی در شهری که مردم آن ناگهان به زامبی تبدیل شده‌اند، تا حد زیادی قابل درک می‌شود و بعد احساسی خاصی برای آن ایجاد می‌کند که حتی ممکن است در لحظاتی شما را به اشک ریختن وا دارد.

در بازی به مانند نسخه کلاسیک دو سناریو وجود دارد که سناریو دوم پس از یک بار به اتمام رساندن بازی، آزاد خواهد شد. اگر دور اول بازی را با لیان آغاز کرده باشید، می‌توانید برای سناریو دوم به سراغ کلر بروید تا متوجه شوید کلر در آن زمان مشغول چه ماجرایی بوده است. البته اگر بازی را از نو با کلر آغاز کنید، خط داستانی بازی جابه‌جا می‌شود و کلر جایگزین لیان می‌شود که ممکن است برای بار نخست توی ذوق بزند و توصیه می‌شود پس از به پایان رساندن یکی از خط های داستانی به سراغ سناریو دوم که در بازی ران دوم نام گرفته است بروید تا با معما‌های جدید، سورپرایز‌های جدید و اندک تغییراتی در خط داستانی مواجه شوید. در واقع داستان اصلی بازی وقتی به پایان می‌رسد که آن را به اتمام برسانید. بنابراین بازی روی هم رفته حدود 15 ساعت گیمپلی دارد که چیزی حدود 3 برابر نسخه کلاسیک می‌باشد. البته ارزش تکرار بازی آنقدر بالاست که مطمئنا پس از 4 بار به اتمام رساندن آن نیز از از بازی سیر نخواهید شد.

بازبینی تصویری

جزئیات بی‌نظیر زامبی‌ها و زخم های صورتشان

نورپزدازی‌ها و افکت‌های باران و آتش بسیار طبیعی جلوه می‌کنند

اسلحه فروشی کندو زیباتر از همیشه

افکت نوآر بازی حس و حال جالبی ایجاد می‌کند

حتی بعد از تکه پاره کردن زامبی‌ها نیز نمی‌توانید از مرگ آن ها مطمئن شوید

اگر آرام راه بروید می‌توانید از کنار لیکرها عبور کنید اما باید ظاهر چندش آورشان را تحمل کنید

نکات مثبت

کیفیت بصری بی‌نظیر خصوصا در هوای بارانی

انیمیشن های با جزئیات شخصیت ها و موجودات داخل بازی

طراحی مراحل شگفت انگیز

عمق دادن بیشتر به داستان و شخصیت‌های آن

ایجاد حس ترس و هیجان واقعی تا لحظه پایانی بازی

نکات منفی

سناریو دوم بازی می‌توانست تغییرات بیشتری داشته باشد.

و در پایان

بازسازی Resident Evil 2 همان چیزی است که سال‌ها در این سری گم شده بود و اکنون Capcom موفق شده تا شعار بازگشت به ریشه‌ها را عملی کند. این عنوان از یک بازسازی فراتر رفته است و با دادن عمق بیشتری به داستان بازی و شخصیت‌های آن، نوآوری‌هایی در تخریب پذیری زامبی‌ها، ایجاد اتمسفری قوی و واقعا ترسناک در کنار یک گیمپلی بی‌نقص توانسته به عنوانی تبدیل شود که در کنار نسخه کلاسیک به حیات خود ادامه می‌دهد و تا سالیان سال ماندگار می‌ماند.

Verdict

Resident Evil 2 Remake presents exactly what has been lost in this franchise and now Capcom made the "going back to the roots" a reality. Thanks to its deeper story and characterization, innovation in zombie destructibility, intense and scary atmosphere and flawless gameplay, Resident Evil 2 goes beyond a remake and becomes a game that can exist and live alongside the classic version for years

Score: 9.5 – PS4 Version